Op 26 november jl. gaf Harmonie St. Willibrord voor een laatste keer onder leiding van dirigent Willem Loff een onvergetelijk afscheidsconcert. Met dit concert kwam er na maar liefst 31 jaar een einde aan het spreekwoordelijke tijdperk van Willem Loff als dirigent. Willem Loff heeft veel voor de vereniging betekend.
Zo wist hij het orkest vanuit de laagste afdeling naar de hoogste afdeling van de KNMO (Koninklijke Nederlandse Muziek Organisatie) te dirigeren. Het is vrij uniek dat een orkest op elk concours een eerste prijs wist te behalen met een en dezelfde dirigent. Bovendien is het feit dat hij 31 jaar voor het orkest heeft gestaan natuurlijk al noemenswaardig. Ze zeggen wel eens “Time flies when you’re having fun”. Naast het behalen van successen, had het orkest samen met Willem dan ook vooral veel lol in het maken van muziek.
De gehele avond stond natuurlijk in het teken van Willem Loff. Zo is het hele muziekprogramma door hem zelf samengesteld. Na een woord van welkom trapte het B-orkest deze bijzondere avond af en werd er aantal vrolijke nummers gespeeld. Het plezier dat de jeugdleden en de dirigent altijd samen hadden spatte er ook deze avond vanaf. Tot Willem’s grote verrassing deden ook zijn kleinkinderen mee. Daarna was het de beurt aan het A-orkest. Zij speelde onder andere het muzikale dansfeest Armenian Dances (Alfred Reed), een persoonlijk favoriet van Willem. Ook trad het heuse koperkwintet op onder begeleiding van de rest van het orkest, met het nummer Mascarade (Serge Lancen). Na de pauze werden toepasselijke afscheid nummers gespeeld, zoals The Final Countdown (Europe), Old and Wise (The Alan Parsons Project) en Amigos Para Siempre (Andrew Lloyd Webber), maar ook een medley van muziek van zangeres Adèle. Tussen de nummers door werd Willem geëerd door middel van toepasselijke anekdotes. Zo werd de vergelijking gemaakt tussen Adèle en hem, die beiden elk muzieknummer in goud weten te veranderen. Ook werd Willem, en tegelijkertijd ook het publiek, totaal verrast toen verschillende oud-leden ineens mee gingen spelen. De meesten hadden al jaren geen instrument meer in handen gehad, maar zijn speciaal voor deze gelegenheid weer gaan oefenen.
De heer Loff werd tot slot door de heer Heutinck van de KNMO onderscheiden met de medaille van de CSIM (Confédération Internationale des Sociétés Musicales), een medaille voor muzikanten en dirigenten die zich bijzonder verdienstelijk hebben gemaakt. Ook de voorzitter van het orkest sprak Willem Loff met lovende woorden toe. Het orkest heeft de dirigent benoemd tot ‘ere-dirigent’, een titel met bijkomende leuke privileges. En natuurlijk mochten cadeaus niet ontbreken. De heer Loff werd onder andere bedankt met een mooie reischeque en een ‘I love Willem’ magazine met persoonlijke teksten van de leden en het bestuur. De avond werd afgesloten met een staande ovatie voor de heer Loff. De dirigent draagt met heel veel plezier letterlijk het (dirigeer)stokje over aan zijn zoon, Robin Loff, de nieuwe dirigent van het orkest.